Tum dostlara ve arkadaslara selamlar... 24 Mart 2006 aksami Viyana'dan Istanbul'a THY ucak bileti bakarken tesadufen bir site gordum. Turkish Virtual Airlines yaziyordu. FS'in ilk ciktigi yillardan beri bilgisayarimda simulasyon eksik olmayan biri olarak link ilgimi cekti, merak ettim. Virtual bir Turk Havayollari sayfasi karsima cikti, sevgili Erim ve Hakan Navdar'in notlari, FS uzerinden nasil baglanilmasi gerektigi ile ilgili tutorial tarzi sayfalarin icinde saatlerce kayboldum, heyecanlandim. 15 dakika sonra IVAO uyeligimi yapmistim bile... Ilk online oldugum ani hatirliyorum, New York JFK'de online oldum, pistin ortasinda. Tesadufen de bir ATC vardi. Trafik yok, bana yarim saat neler yapmam gerektigini anlatti. Bambaska bir dunya ile karsilasmis ve tanismistim. Viyana'da muhendislik egitimi alan ama burada, bu yazdiklarimi okuyan tum dostlarin paylastigi havacilik tutkusunu icimde fazlasiyla yasayan ama hicbir zaman tam anlamiyla icinde yer alamayacagimi dusundugum mavi goklerin ve metal kuslara asik biriydim. Sanirim nasil hissettigimi bir cogunuz anliyorsunuzdur... IVAO TR ailesi ile tanismam bir sure aldi. Aile kelimesini, kelimenin anlamini vererek yazmamin sebebi, yine bugun burada sizlerle tekrar birlikte olmamin nedenidir gercek hayatta yasadiklarimdir. Erdim dost baslamisti yine benimle ayni donemlerde birlikte ucardik. Hasmet Dedeme saygilarimi sunarak, ilk ATC olarak sesini duydugumda elim ayagima dolasmisti. Melih Abimi tanima sansina eristim. Tum bunlar zaten hepinizin bu ailenin parcasi olurken yasadiginiz seyler heyecanlar oldugu icin uzatmayacagim. IVAO'nun hayatimda oynadigi comert rolu sizinle paylasmak daha yerinde olacak... Bilir misiniz bazi insanlar vardir, hayallerinin pesini hangi kosul altinda olursa olsun birakmazlar? Bu insanlar fedakarliklar yapar, hayatlarinda hayalleri icin risk alirlar, bazilari da bunun meyvesini tatma sansina erisirler. Ben sizler gibi havacilik hayalini, o buyuk ruyayi kovalayan insanlardanim. IVAO'nun bana verdigi odul ise, hayalimin gerceklesmesi oldu... 24 Mart 2006 tarihinde tesadufen baslayan maratonda, ilk once IVAO'nun parcasi olmak icin elimden geleni yaptim. 3 yillik donem icinde hem TR division hem de IVAO'da cesitli gorevler aldim. Takdirini layik goren insanlara biraktigim gorevler beni havaciliga daha da yaklastirdi. Hayatini havaciligin cekimine kaptiran insanlarin soyledikleri gibi, bir kere girildimi cikilmasi imkansiz yolun sonunda, THY Ucus Akademisi icin yurtdisi seruvenime son verdim, ve Turkiye'ye dondum. Bunu yaptigimda 28 yasinda, yasitlari kariyerlerinde bir noktaya ulasan insanlardan farkli olarak, ben herseyi sil bastan almistim. 1.5 sene THY sinavlari ve alim surecinin sonunda, tum sinavlarin bitiminde THY ucus akademisi icin hak kazandim, ama asla baslamadim. Halen calistigim havacilik sirketinde pozisyon teklifini kabul ettim ve THY'na tesekkur ettim. Pilotlugu sadece PPL seviyesinde hobi olarak yapiyorum ama her anim bu dunyanin en keyifli insan yapimi aletleri icinde olabildigim bir dunyada 7/24 calisiyorum. Uzun lafin kisasi, bu aksam 3 seneden uzun suredir ilk defa yine online oldum. O ilk gunku heyecani tekrar icimde hissettim. Bu guzel aileyi ne kadar ozledigimi, adini teker teker sayamayacagim dostlar ile gecen zamanlarin icimde ne kadar buyuk bosluk yarattigini dusundum durdum Cessna 172'nin LTBA'daki park pozisyonunda dururken. Ucamadim, duygulandim ve ciktim. Unutmusum da ne yapilacagini, biraz dokuman okumam gerekiyor tekrar alismak icin :-) Buyuklerimden ziyade benden kucuk dostlara nacizane tavsiyem, asla hayallerinizi engellemeyin, onlardan baginizi koparmayin. Ben bir hayalin pesinde IVAO ve TR Division ile kostum, ve bunu yapmis olmak tum hayatimi bastan sona degistirdi. Umarim teker teker hepiniz ile yeniden basladigim ucuslar sirasinda karsilasiriz. Herkese keyifli ucuslar diliyorum.
